شعرم روکسی نخوند

کسی دستنوشته ام رو نخوند.خودم هم نخوندم ،آخه من مشهور نیستم

کسی شعرم ر نخونداما خودم زمزمه کردم

کسی داستانم رانخوند چون داستان زندگیم بود ،اما خودم با تنهائیم اونرو لحظه به لحظه تجربه کردم

دیگه نخواهم خوند ،چون آوازم رو کسی دوست نداره

آخه مگر کلاغها چه گناهی کردن

آوازشون دوست داشتنیه ،بخدا دوست داشتنیه

سرزمین کلاغها ،سرزمین مردمان گمنام

اونهایی که می یان ومی رن اما کسی ......